01/08/2545 01:08 น. |
เรียนวิศกรแล้วได้ กว. แล้วเอาไปทำอะไร ไม่เห็นได้ใช้เลย เสียเงินตั้งเยอะครับ เสียค่าหน่วยกิจอีก โรงงานที่มีวิศวกร ยั่งมีไฟไหม้อีกก็เยอะ เช่นโรงแรม ก็มีให้เห็นเป็นประจำ วิศวกรที่เรียนมาแล้วมีใบ กว. ตกงานก็มีเยอะ แถมไม่ได้รายได้อะไรจากใบ กว.อีก ผมว่าทาง กว. น่าจะมีกฎหมายอะไรสักอย่างนะครับ ทำให้วิศวกรไทยไม่จำเป็นที่จะต้องทำงานไหนโรงงาน หรือว่า ต้องตั้งบริษัทรับเหมาเอง มันก็น่าคิดนะครับ หรือว่ามีแล้ว ใครรู้ช่วยบอกหน่อยครับ ยกตัวย่างเช่นสาขาบัญชี กฏหมาย ยังมีการรองรับบุคลากรที่เรียนจบมา ในกรณีบุคคลนั้นมีใบอนุญาติ ซึ่งสามารถเซ็นต์รับรองอะไรได้ตั้งเยอะ ใครที่มีความเห็นอื่นๆบ้างก็ยินดีรับฟังนะครับ |
06/07/2550 11:03 น. |
ไม่อยากได้ก็ไม่ต้องเอาสิ ไม่เข้าท่า |
12/07/2550 15:15 น. |
วิศวกรทั้งหลายครับ ผมนั่งอ่านมาแล้ว หลายๆความเห็น ก็มานั่งนึกว่า ทำไมคำถามที่คาใจพวกท่านก็ยังอยู่เพราะคือคำถามที่ทำให้เราๆทั้งหลายมานั่งถกเถียงกันอยู่ในคำว่า<br>วศบ วิศวกรรมศาสตร์ <br>อสบ อุตสาหกรรมศาสตร์<br>คอบ คุรุศาสตร์<br>แต่ที่แน่ๆบุคคลเหล่านี้ที่จบไปก่อนหน้านี้ก็คือ บูรพาจารย์ของท่านทั้งหลายครับ จึงได้กล่าวว่า <br>กว.จะได้หรือไม่ ขึ้นอยู่กับสถาบันที่คุณเรียนมีรายวิชาตรงกับที่ กว. กำหนดไหมครับ <br>และพอได้มาจะรักษา กว .ให้ดีๆอย่างไรครับ<br><br>อย่างผมมีภาคีวิศวกรก็ยังหารายได้พิเศษช่วงวันหยุด วันละ 2500-3000 บาท ทำงานแค่วันละ 4 ชั่วโมง <br>โดยการใช้ความรู้ควาทมสามารถที่คุณสั่งสมประสพการณ์มาเอง แต่ถามว่าเรียนจบมาแล้ว ใครเก่งกว่ากัน เกรดเฉลี่ย และ สถาบัน ไม่สามารถกำหนดความเก่งอะไรได้ ครับ ต้องมาดูที่การทำงานดีกว่าครับ และ ไม่ควรแข่งกับใครหรอกครับ แข่งกับตัวเราเองดีกว่าครับ แล้วจะรู้ว่าเราจะเอาใบกว. ไปใช้ทำอะไรครับ <br>มีใบกว.ดีอย่างไร ผมต่อมา 3 รอบครับ ขึ้นใบที่ 4 ครับ ก็ยังคงต้องต่ออีกเพราะเราคือ วิศวกร I AM ENGINEER<br><br>และมีอะไรที่ไม่ทราบผมเกี่ยวกับรายชื่อ วิชาเรียน กว ว่าเราลองไปยื่นข้อชี้แนะให้คณะ กรรมการกว น่าจะดีกว่านะครับ<br><br><br>ยังจำสิ่งที่เราเป็นได้ไหมครับ ลองทบทวนอ่านกันดูครับ คำว่าจรรยาบรรณ น่าจะมากับเราตั้งแต่เกิดแล้วครับ เพียงแต่ว่าเป็นบทที่เราต้องบังคับเราเองให้กระทำดี สมกับเป็นวิศวกรที่ดีครับ และวันนั้น บริษัทไหนๆก็อยากให้เราทำงานด้วยครับ <br><br><br> ข้อบังคับสภาวิศวกร ว่าด้วยจรรยาบรรณแห่งวิชาชีพวิศวกรรมและการประพฤติผิด จรรยาบรรณอันจะนำมาซึ่งความเสื่อมเสียเกียรติศักดิ์แห่งวิชาชีพ พ.ศ. ๒๕๔๓ ได้กำหนดจรรยาบรรณแห่งวิชาชีพของผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม ดังต่อไปนี้ <br><br>๑. ไม่กระทำการใดๆ อันอาจนำมาซึ่งความเสื่อมเสียเกียรติศักดิ์แห่งวิชาชีพ <br><br>บทบัญญัติในข้อนี้เป็นกฎเกณฑ์ที่มีลักษณะกว้างเพื่อให้ครอบคลุมพฤติกรรม หรือลักษณะการประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมของวิศวกรผู้ได้รับใบอนุญาตให้ตั้งอยู่บนพื้นฐานของความซื่อสัตย์สุจริต ยึดมั่นอยู่ในหลักศีลธรรมอันดี มีความภาคภูมิในในเกียรติศักดิ์แห่งวิชาชีพของตนเอง <br> <br><br>๒. ต้องปฏิบัติงานที่ได้รับทำอย่างถูกต้องตามหลักปฏิบัติและวิชาการ <br><br>บทบัญญัติในข้อนี้มีวัตถุประสงค์ในการควบคุมให้ผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมที่ได้รับใบอนุญาตจากสภาวิศวกร ต้องรับผิดชอบในผลการปฏิบัติหน้าที่ให้ถูกต้องตามหลักปฏิบัติและ วิชาการ โดยจะต้องศึกษาถึงหลักเกณฑ์ของงานวิศวกรรม และหลักเกณฑ์ของกฎหมายต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการประกอบวิชาชีพ เช่น กฎหมายควบคุมอาคาร กฎหมายเกี่ยวกับการควบคุมความปลอดภัยในการทำงานสาขาต่างๆ เป็นต้น <br><br>กรณีศึกษา ๑ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๙/๒๕๔๘ ลงวันที่ ๒๕ เมษายน ๒๕๔๘) <br>กรณีศึกษา ๒ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๖/๒๕๔๘ ลงวันที่ ๒๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๘) <br>กรณีศึกษา ๓ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๑๔/๒๕๔๘ ลงวันที่ ๓ พฤศจิกายน ๒๕๔๘) <br>กรณีศึกษา ๔ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๓/๒๕๔๘ ลงวันที่ ๒๔ มกราคม ๒๕๔๘) <br>กรณีศึกษา ๕ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๑/๒๕๔๖ ลงวันที่ ๒๐ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๖)<br>กรณีศึกษา ๖ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๔/๒๕๔๖ ลงวันที่ ๑๒ พฤษภาคม ๒๕๔๖) <br>กรณีศึกษา ๗ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๑๑/๒๕๔๗ ลงวันที่ ๒๒ พฤศจิกายน ๒๕๔๗)<br>กรณีศึกษา ๘ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๘/๒๕๔๖ ลงวันที่ ๑๔ สิงหาคม ๒๕๔๖)<br> <br><br>๓. ต้องประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมด้วยความซื่อสัตย์สุจริต <br><br>บทบัญญัติในข้อนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม ต้องประกอบวิชาชีพด้วยความซื่อสัตย์สุจริต เพื่อเป็นการส่งเสริมมิให้เกิดความเสียหายแก่ผู้อื่น หากเป็นกรณีที่มิใช่เรื่องเกี่ยวกับการประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม แต่ผู้ประกอบวิชาชีพได้กระทำการใดๆ อย่างไม่ซื่อสัตย์สุจริตต่อผู้อื่น และไต่สวนแล้วเห็นว่ามีความผิดจริง อาจลงโทษโดยไม่ใช้บทบัญญัตินี้ แต่ไปใช้บทบัญญัติตามข้อ ๑ คือกระทำการใดๆ อันอาจนำมาซึ่งความเสื่อมเสียเกียรติศักดิ์แห่งวิชาชีพแทนได้ <br><br>กรณีศึกษา ๑ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๑/๒๕๔๘ ลงวันที่ ๒๔ มกราคม ๒๕๔๘) <br>กรณีศึกษา ๒ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๑๒/๒๕๔๗ ลงวันที่ ๒๐ ธันวาคม ๒๕๔๗) <br> <br><br>๔. ไม่ใช้อำนาจหน้าที่โดยไม่ชอบธรรม หรือใช้อิทธิพล หรือให้ผลประโยชน์แก่บุคคลใดเพื่อให้ตนเองหรือผู้อื่นได้รับหรือไม่ได้รับงาน <br><br>บทบัญญัติข้อนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อควบคุมผู้ได้รับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพวิศวกรรม ที่มีอำนาจหน้าที่ในตำแหน่งที่สามารถให้คุณให้โทษแก่ผู้อื่นในด้านต่างๆ ใช้อำนาจหน้าที่อันเป็นการ บีบบังคับ เพื่อให้ตนเองหรือผู้อื่นได้รับงาน หรือบังคับผู้อื่นไม่ให้งานนั้นแก่ฝ่ายตรงกันข้าม ทั้งนี้งานนั้น ไม่จำเป็นจะต้องเป็นงานเกี่ยวกับการประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม และบุคคลทั่วไปหากต้องเสียประโยชน์จากการกระทำของผู้ได้รับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพวิศวกรรมดังกล่าว ก็ถือว่าเป็นผู้เสียหาย สามารถร้องเรียนกล่าวหาผู้ได้รับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมนั้น เพื่อให้คณะกรรมการจรรยาบรรณพิจารณาความผิดทางจรรยาบรรณแห่งวิชาชีพได้ <br> <br><br>๕. ไม่เรียก รับ หรือยอมรับทรัพย์สิน หรือผลประโยชน์อย่างใดสำหรับตนเองหรือผู้อื่นโดยมิชอบ จากผู้รับเหมา หรือบุคคลใดซึ่งเกี่ยวข้องในงานที่ทำอยู่กับผู้ว่าจ้าง <br><br>บทบัญญัติข้อนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ผู้ได้รับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมเมื่อได้รับงานจากผู้ว่าจ้างแล้ว ต้องรักษาผลประโยชน์ของผู้ว่าจ้าง เสมือนกับที่วิญญูชนทั่วไปพึงรักษาผลประโยชน์ของตนเอง จรรยาบรรณแห่งวิชาชีพในข้อนี้ มีเจตนารมณ์เพื่อควบคุมให้ผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมประกอบวิชาชีพของตนเองด้วยความซื่อสัตย์สุจริต ไม่รับผลประโยชน์อื่นที่มิควรได้ นอกจากค่าจ้างที่ได้รับทำงานให้กับผู้ว่าจ้าง เพราะหากปล่อยให้ผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม เอารัดเอาเปรียบผู้ว่าจ้างแล้ว ความเสื่อมศรัทธาต่อบุคคลและสถาบันแห่งวิชาชีพจะเกิดขึ้น บทบัญญัติในข้อนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อคุ้มครองผลประโยชน์ของบุคคลทั่วไปด้วย <br> <br><br>๖. ไม่โฆษณา หรือยอมให้ผู้อื่นโฆษณา ซึ่งการประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมเกินความเป็นจริง <br><br>บทบัญญัติข้อนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อป้องกันมิให้ผู้ได้รับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมแข่งขันกันรับงานโดยการโฆษณา ซึ่งอาจก่อให้เกิดการแตกแยก เนื่องจากการแย่งงานกันทำ และส่งผลให้เกิดการแตกความสามัคคีในกลุ่มผู้ประกอบวิชาชีพเดียวกัน <br><br>กรณีศึกษา ๑ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๑๑/๒๕๔๖ ลงวันที่ ๑ พฤศจิกายน ๒๕๔๖) <br> <br><br>๗. ไม่ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมเกินความสามารถที่ตนเองจะกระทำได้ <br><br>บทบัญญัติข้อนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อป้องกันมิให้ผู้ได้รับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมรับงานโดยไม่คำนึงถึงความสามารถที่ตนเองมีอยู่ ซึ่งอาจก่อให้เกิดความเสียหายต่อประชาชนและสังคมได้ อนึ่ง การประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมเกินความสามารถที่ตนเองจะทำได้นั้น หมายถึงการประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมเกินความสามารถตามที่กฎหมายกำหนด และรวมถึงความสามารถที่ตนเองจะทำได้ตามความเป็นจริงด้วย <br><br>กรณีศึกษา ๑ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๑๐/๒๕๔๘ ลงวันที่ ๒๕ พฤษภาคม ๒๕๔๘) <br>กรณีศึกษา ๒ ( คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๑๓/๒๕๔๗ ลงวันที่ ๒๐ ธันวาคม ๒๕๔๗ ) <br> <br><br>๘. ไม่ละทิ้งงานที่ได้รับทำโดยไม่มีเหตุอันสมควร <br><br>บทบัญญัติในข้อนี้มีวัตถุประสงค์เป็นการควบคุมให้ผู้ประกอบวิชาชีพ เมื่อรับปฏิบัติงานแล้ว ต้องมีความรับผิดชอบในงานที่ได้รับทำ เพราะหากปล่อยให้มีการละทิ้งงาน อาจก่อให้เกิดความเสียหายแก่ชีวิตและทรัพย์สินของประชาชนได้ อีกทั้งเป็นการป้องกันมิให้มีการประกอบวิชาชีพอันอาจนำมาซึ่งความเสื่อมเสียแห่งวงการวิชาชีพ <br><br>กรณีศึกษา ๑ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๒/๒๕๔๘ ลงวันที่ ๒๔ มกราคม ๒๕๔๘) <br>กรณีศึกษา ๒ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๑๐/๒๕๔๗ ลงวันที่ ๑๓ กันยายน ๒๕๔๗) <br> <br><br>๙. ไม่ลงลายมือชื่อเป็นผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม ในงานที่ตนเองไม่ได้รับทำ ตรวจสอบ หรือควบคุมด้วยตนเอง <br><br>บทบัญญัติในข้อนี้มีวัตถุประสงค์มุ่งควบคุมให้ผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมมีความ ซื่อสัตย์ต่อตนเองและผู้อื่น หากไม่สามารถรับปฏิบัติงานที่เกี่ยวกับการประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมได้แล้ว ก็ไม่ควรลงลายมือชื่อเป็นผู้รับทำงานนั้น เพราะจะก่อให้เกิดความเสียหายต่อผู้ว่าจ้าง และบุคคลภายนอกได้ <br> <br><br>๑๐. ไม่เปิดเผยความลับของงานที่ตนได้รับทำ เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากผู้ว่าจ้าง <br><br>บทบัญญัติข้อนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อคุ้มครองวงการของผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมให้เป็นที่ไว้วางใจของบุคคลทั่วไป เนื่องจากหากบุคคลทั่วไปไม่เชื่อถือผู้ประกอบวิชาชีพแล้ว ก็จะเกิดความเสื่อมศรัทธาต่อผู้ประกอบวิชาชีพและสถาบันแห่งวิชาชีพได้ ผู้ประกอบวิชาชีพอยู่ในฐานะที่รู้ความลับของ ผู้ว่าจ้าง ซึ่งถือว่าเป็นเอกสิทธิ์และหน้าที่ที่จะไม่เปิดเผยความลับนั้น ถ้าเปิดเผยความลับโดยประการ ที่น่าจะก่อให้เกิดความเสียหายแก่ผู้ว่าจ้างก็ถือว่าเป็นการผิดจรรยาบรรณแห่งวิชาชีพ <br> <br><br>๑๑. ไม่แย่งงานจากผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมอื่น <br><br>บทบัญญัติข้อนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อป้องกันมิให้เกิดความแตกแยก ไม่มีความสามัคคี โดยมุ่งให้เกิดความสามัคคีระหว่างผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมด้วยกัน <br> <br><br>๑๒. ไม่รับทำงาน หรือตรวจสอบงานชิ้นเดียวกันกับที่ผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมอื่นทำอยู่ เว้นแต่เป็นการทำงานหรือตรวจสอบตามหน้าที่ หรือแจ้งให้ผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมอื่นนั้นทราบล่วงหน้าแล้ว <br><br>บทบัญญัติข้อนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเป็นการป้องกันมิให้เกิดความแตกแยกความสามัคคีในกลุ่มของผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมด้วยกัน <br><br>กรณีศึกษา ๑ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๗/๒๕๔๗ ลงวันที่ ๑๒ กรกฎาคม ๒๕๔๗) <br> <br><br>๑๓. ไม่รับดำเนินงานชิ้นเดียวกันให้แก่ผู้ว่าจ้างรายอื่น เพื่อการแข่งขันราคา เว้นแต่ได้แจ้งให้ผู้ว่าจ้างรายแรกทราบล่วงหน้าเป็นลายลักษณ์อักษร หรือได้รับความยินยอมเป็นลายลักษณ์อักษรจากผู้ว่าจ้างรายแรก และได้แจ้งให้ผู้ว่าจ้างรายอื่นนั้นทราบล่วงหน้าแล้ว <br> <br><br>๑๔. ไม่ใช้หรือคัดลอกแบบ รูป แผนผัง หรือเอกสาร ที่เกี่ยวกับงานของผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมอื่น เว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมอื่นนั้น <br><br>บทบัญญัติข้อนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อควบคุมความประพฤติของผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมให้มีความซื่อสัตย์สุจริตต่อเพื่อนร่วมวิชาชีพเดียวกัน มิให้เอารัดเอาเปรียบซึ่งกันและกัน เกี่ยวกับรายการคำนวณอันเป็นเอกสารที่เกี่ยวข้องกับงานของผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม <br> <br><br>๑๕. ไม่กระทำการใดๆ โดยจงใจให้เป็นที่เสื่อมเสียแก่ชื่อเสียง หรืองานของ ผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมอื่น <br><br>บทบัญญัติข้อนี้มีวัตถุประสงค์ที่จะเสริมสร้างความสามัคคีของกลุ่มผู้มีวิชาชีพเดียวกัน คือต้องมีความซื่อสัตย์ต่อเพื่อนร่วมวิชาชีพ โดยไม่กระทำการใดๆ ให้เป็นที่เสื่อมเสียชื่อเสียง หรืองานของ ผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมอื่น <br> <br><br> |
12/07/2550 15:15 น. |
วิศวกรทั้งหลายครับ ผมนั่งอ่านมาแล้ว หลายๆความเห็น ก็มานั่งนึกว่า ทำไมคำถามที่คาใจพวกท่านก็ยังอยู่เพราะคือคำถามที่ทำให้เราๆทั้งหลายมานั่งถกเถียงกันอยู่ในคำว่า<br>วศบ วิศวกรรมศาสตร์ <br>อสบ อุตสาหกรรมศาสตร์<br>คอบ คุรุศาสตร์<br>แต่ที่แน่ๆบุคคลเหล่านี้ที่จบไปก่อนหน้านี้ก็คือ บูรพาจารย์ของท่านทั้งหลายครับ จึงได้กล่าวว่า <br>กว.จะได้หรือไม่ ขึ้นอยู่กับสถาบันที่คุณเรียนมีรายวิชาตรงกับที่ กว. กำหนดไหมครับ <br>และพอได้มาจะรักษา กว .ให้ดีๆอย่างไรครับ<br><br>อย่างผมมีภาคีวิศวกรก็ยังหารายได้พิเศษช่วงวันหยุด วันละ 2500-3000 บาท ทำงานแค่วันละ 4 ชั่วโมง <br>โดยการใช้ความรู้ควาทมสามารถที่คุณสั่งสมประสพการณ์มาเอง แต่ถามว่าเรียนจบมาแล้ว ใครเก่งกว่ากัน เกรดเฉลี่ย และ สถาบัน ไม่สามารถกำหนดความเก่งอะไรได้ ครับ ต้องมาดูที่การทำงานดีกว่าครับ และ ไม่ควรแข่งกับใครหรอกครับ แข่งกับตัวเราเองดีกว่าครับ แล้วจะรู้ว่าเราจะเอาใบกว. ไปใช้ทำอะไรครับ <br>มีใบกว.ดีอย่างไร ผมต่อมา 3 รอบครับ ขึ้นใบที่ 4 ครับ ก็ยังคงต้องต่ออีกเพราะเราคือ วิศวกร I AM ENGINEER<br><br>และมีอะไรที่ไม่ทราบผมเกี่ยวกับรายชื่อ วิชาเรียน กว ว่าเราลองไปยื่นข้อชี้แนะให้คณะ กรรมการกว น่าจะดีกว่านะครับ<br><br><br>ยังจำสิ่งที่เราเป็นได้ไหมครับ ลองทบทวนอ่านกันดูครับ คำว่าจรรยาบรรณ น่าจะมากับเราตั้งแต่เกิดแล้วครับ เพียงแต่ว่าเป็นบทที่เราต้องบังคับเราเองให้กระทำดี สมกับเป็นวิศวกรที่ดีครับ และวันนั้น บริษัทไหนๆก็อยากให้เราทำงานด้วยครับ <br><br><br> ข้อบังคับสภาวิศวกร ว่าด้วยจรรยาบรรณแห่งวิชาชีพวิศวกรรมและการประพฤติผิด จรรยาบรรณอันจะนำมาซึ่งความเสื่อมเสียเกียรติศักดิ์แห่งวิชาชีพ พ.ศ. ๒๕๔๓ ได้กำหนดจรรยาบรรณแห่งวิชาชีพของผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม ดังต่อไปนี้ <br><br>๑. ไม่กระทำการใดๆ อันอาจนำมาซึ่งความเสื่อมเสียเกียรติศักดิ์แห่งวิชาชีพ <br><br>บทบัญญัติในข้อนี้เป็นกฎเกณฑ์ที่มีลักษณะกว้างเพื่อให้ครอบคลุมพฤติกรรม หรือลักษณะการประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมของวิศวกรผู้ได้รับใบอนุญาตให้ตั้งอยู่บนพื้นฐานของความซื่อสัตย์สุจริต ยึดมั่นอยู่ในหลักศีลธรรมอันดี มีความภาคภูมิในในเกียรติศักดิ์แห่งวิชาชีพของตนเอง <br> <br><br>๒. ต้องปฏิบัติงานที่ได้รับทำอย่างถูกต้องตามหลักปฏิบัติและวิชาการ <br><br>บทบัญญัติในข้อนี้มีวัตถุประสงค์ในการควบคุมให้ผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมที่ได้รับใบอนุญาตจากสภาวิศวกร ต้องรับผิดชอบในผลการปฏิบัติหน้าที่ให้ถูกต้องตามหลักปฏิบัติและ วิชาการ โดยจะต้องศึกษาถึงหลักเกณฑ์ของงานวิศวกรรม และหลักเกณฑ์ของกฎหมายต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการประกอบวิชาชีพ เช่น กฎหมายควบคุมอาคาร กฎหมายเกี่ยวกับการควบคุมความปลอดภัยในการทำงานสาขาต่างๆ เป็นต้น <br><br>กรณีศึกษา ๑ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๙/๒๕๔๘ ลงวันที่ ๒๕ เมษายน ๒๕๔๘) <br>กรณีศึกษา ๒ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๖/๒๕๔๘ ลงวันที่ ๒๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๘) <br>กรณีศึกษา ๓ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๑๔/๒๕๔๘ ลงวันที่ ๓ พฤศจิกายน ๒๕๔๘) <br>กรณีศึกษา ๔ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๓/๒๕๔๘ ลงวันที่ ๒๔ มกราคม ๒๕๔๘) <br>กรณีศึกษา ๕ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๑/๒๕๔๖ ลงวันที่ ๒๐ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๖)<br>กรณีศึกษา ๖ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๔/๒๕๔๖ ลงวันที่ ๑๒ พฤษภาคม ๒๕๔๖) <br>กรณีศึกษา ๗ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๑๑/๒๕๔๗ ลงวันที่ ๒๒ พฤศจิกายน ๒๕๔๗)<br>กรณีศึกษา ๘ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๘/๒๕๔๖ ลงวันที่ ๑๔ สิงหาคม ๒๕๔๖)<br> <br><br>๓. ต้องประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมด้วยความซื่อสัตย์สุจริต <br><br>บทบัญญัติในข้อนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม ต้องประกอบวิชาชีพด้วยความซื่อสัตย์สุจริต เพื่อเป็นการส่งเสริมมิให้เกิดความเสียหายแก่ผู้อื่น หากเป็นกรณีที่มิใช่เรื่องเกี่ยวกับการประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม แต่ผู้ประกอบวิชาชีพได้กระทำการใดๆ อย่างไม่ซื่อสัตย์สุจริตต่อผู้อื่น และไต่สวนแล้วเห็นว่ามีความผิดจริง อาจลงโทษโดยไม่ใช้บทบัญญัตินี้ แต่ไปใช้บทบัญญัติตามข้อ ๑ คือกระทำการใดๆ อันอาจนำมาซึ่งความเสื่อมเสียเกียรติศักดิ์แห่งวิชาชีพแทนได้ <br><br>กรณีศึกษา ๑ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๑/๒๕๔๘ ลงวันที่ ๒๔ มกราคม ๒๕๔๘) <br>กรณีศึกษา ๒ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๑๒/๒๕๔๗ ลงวันที่ ๒๐ ธันวาคม ๒๕๔๗) <br> <br><br>๔. ไม่ใช้อำนาจหน้าที่โดยไม่ชอบธรรม หรือใช้อิทธิพล หรือให้ผลประโยชน์แก่บุคคลใดเพื่อให้ตนเองหรือผู้อื่นได้รับหรือไม่ได้รับงาน <br><br>บทบัญญัติข้อนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อควบคุมผู้ได้รับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพวิศวกรรม ที่มีอำนาจหน้าที่ในตำแหน่งที่สามารถให้คุณให้โทษแก่ผู้อื่นในด้านต่างๆ ใช้อำนาจหน้าที่อันเป็นการ บีบบังคับ เพื่อให้ตนเองหรือผู้อื่นได้รับงาน หรือบังคับผู้อื่นไม่ให้งานนั้นแก่ฝ่ายตรงกันข้าม ทั้งนี้งานนั้น ไม่จำเป็นจะต้องเป็นงานเกี่ยวกับการประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม และบุคคลทั่วไปหากต้องเสียประโยชน์จากการกระทำของผู้ได้รับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพวิศวกรรมดังกล่าว ก็ถือว่าเป็นผู้เสียหาย สามารถร้องเรียนกล่าวหาผู้ได้รับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมนั้น เพื่อให้คณะกรรมการจรรยาบรรณพิจารณาความผิดทางจรรยาบรรณแห่งวิชาชีพได้ <br> <br><br>๕. ไม่เรียก รับ หรือยอมรับทรัพย์สิน หรือผลประโยชน์อย่างใดสำหรับตนเองหรือผู้อื่นโดยมิชอบ จากผู้รับเหมา หรือบุคคลใดซึ่งเกี่ยวข้องในงานที่ทำอยู่กับผู้ว่าจ้าง <br><br>บทบัญญัติข้อนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ผู้ได้รับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมเมื่อได้รับงานจากผู้ว่าจ้างแล้ว ต้องรักษาผลประโยชน์ของผู้ว่าจ้าง เสมือนกับที่วิญญูชนทั่วไปพึงรักษาผลประโยชน์ของตนเอง จรรยาบรรณแห่งวิชาชีพในข้อนี้ มีเจตนารมณ์เพื่อควบคุมให้ผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมประกอบวิชาชีพของตนเองด้วยความซื่อสัตย์สุจริต ไม่รับผลประโยชน์อื่นที่มิควรได้ นอกจากค่าจ้างที่ได้รับทำงานให้กับผู้ว่าจ้าง เพราะหากปล่อยให้ผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม เอารัดเอาเปรียบผู้ว่าจ้างแล้ว ความเสื่อมศรัทธาต่อบุคคลและสถาบันแห่งวิชาชีพจะเกิดขึ้น บทบัญญัติในข้อนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อคุ้มครองผลประโยชน์ของบุคคลทั่วไปด้วย <br> <br><br>๖. ไม่โฆษณา หรือยอมให้ผู้อื่นโฆษณา ซึ่งการประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมเกินความเป็นจริง <br><br>บทบัญญัติข้อนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อป้องกันมิให้ผู้ได้รับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมแข่งขันกันรับงานโดยการโฆษณา ซึ่งอาจก่อให้เกิดการแตกแยก เนื่องจากการแย่งงานกันทำ และส่งผลให้เกิดการแตกความสามัคคีในกลุ่มผู้ประกอบวิชาชีพเดียวกัน <br><br>กรณีศึกษา ๑ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๑๑/๒๕๔๖ ลงวันที่ ๑ พฤศจิกายน ๒๕๔๖) <br> <br><br>๗. ไม่ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมเกินความสามารถที่ตนเองจะกระทำได้ <br><br>บทบัญญัติข้อนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อป้องกันมิให้ผู้ได้รับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมรับงานโดยไม่คำนึงถึงความสามารถที่ตนเองมีอยู่ ซึ่งอาจก่อให้เกิดความเสียหายต่อประชาชนและสังคมได้ อนึ่ง การประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมเกินความสามารถที่ตนเองจะทำได้นั้น หมายถึงการประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมเกินความสามารถตามที่กฎหมายกำหนด และรวมถึงความสามารถที่ตนเองจะทำได้ตามความเป็นจริงด้วย <br><br>กรณีศึกษา ๑ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๑๐/๒๕๔๘ ลงวันที่ ๒๕ พฤษภาคม ๒๕๔๘) <br>กรณีศึกษา ๒ ( คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๑๓/๒๕๔๗ ลงวันที่ ๒๐ ธันวาคม ๒๕๔๗ ) <br> <br><br>๘. ไม่ละทิ้งงานที่ได้รับทำโดยไม่มีเหตุอันสมควร <br><br>บทบัญญัติในข้อนี้มีวัตถุประสงค์เป็นการควบคุมให้ผู้ประกอบวิชาชีพ เมื่อรับปฏิบัติงานแล้ว ต้องมีความรับผิดชอบในงานที่ได้รับทำ เพราะหากปล่อยให้มีการละทิ้งงาน อาจก่อให้เกิดความเสียหายแก่ชีวิตและทรัพย์สินของประชาชนได้ อีกทั้งเป็นการป้องกันมิให้มีการประกอบวิชาชีพอันอาจนำมาซึ่งความเสื่อมเสียแห่งวงการวิชาชีพ <br><br>กรณีศึกษา ๑ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๒/๒๕๔๘ ลงวันที่ ๒๔ มกราคม ๒๕๔๘) <br>กรณีศึกษา ๒ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๑๐/๒๕๔๗ ลงวันที่ ๑๓ กันยายน ๒๕๔๗) <br> <br><br>๙. ไม่ลงลายมือชื่อเป็นผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม ในงานที่ตนเองไม่ได้รับทำ ตรวจสอบ หรือควบคุมด้วยตนเอง <br><br>บทบัญญัติในข้อนี้มีวัตถุประสงค์มุ่งควบคุมให้ผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมมีความ ซื่อสัตย์ต่อตนเองและผู้อื่น หากไม่สามารถรับปฏิบัติงานที่เกี่ยวกับการประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมได้แล้ว ก็ไม่ควรลงลายมือชื่อเป็นผู้รับทำงานนั้น เพราะจะก่อให้เกิดความเสียหายต่อผู้ว่าจ้าง และบุคคลภายนอกได้ <br> <br><br>๑๐. ไม่เปิดเผยความลับของงานที่ตนได้รับทำ เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากผู้ว่าจ้าง <br><br>บทบัญญัติข้อนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อคุ้มครองวงการของผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมให้เป็นที่ไว้วางใจของบุคคลทั่วไป เนื่องจากหากบุคคลทั่วไปไม่เชื่อถือผู้ประกอบวิชาชีพแล้ว ก็จะเกิดความเสื่อมศรัทธาต่อผู้ประกอบวิชาชีพและสถาบันแห่งวิชาชีพได้ ผู้ประกอบวิชาชีพอยู่ในฐานะที่รู้ความลับของ ผู้ว่าจ้าง ซึ่งถือว่าเป็นเอกสิทธิ์และหน้าที่ที่จะไม่เปิดเผยความลับนั้น ถ้าเปิดเผยความลับโดยประการ ที่น่าจะก่อให้เกิดความเสียหายแก่ผู้ว่าจ้างก็ถือว่าเป็นการผิดจรรยาบรรณแห่งวิชาชีพ <br> <br><br>๑๑. ไม่แย่งงานจากผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมอื่น <br><br>บทบัญญัติข้อนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อป้องกันมิให้เกิดความแตกแยก ไม่มีความสามัคคี โดยมุ่งให้เกิดความสามัคคีระหว่างผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมด้วยกัน <br> <br><br>๑๒. ไม่รับทำงาน หรือตรวจสอบงานชิ้นเดียวกันกับที่ผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมอื่นทำอยู่ เว้นแต่เป็นการทำงานหรือตรวจสอบตามหน้าที่ หรือแจ้งให้ผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมอื่นนั้นทราบล่วงหน้าแล้ว <br><br>บทบัญญัติข้อนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเป็นการป้องกันมิให้เกิดความแตกแยกความสามัคคีในกลุ่มของผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมด้วยกัน <br><br>กรณีศึกษา ๑ (คำวินิจฉัยคณะกรรมการจรรยาบรรณที่ ๗/๒๕๔๗ ลงวันที่ ๑๒ กรกฎาคม ๒๕๔๗) <br> <br><br>๑๓. ไม่รับดำเนินงานชิ้นเดียวกันให้แก่ผู้ว่าจ้างรายอื่น เพื่อการแข่งขันราคา เว้นแต่ได้แจ้งให้ผู้ว่าจ้างรายแรกทราบล่วงหน้าเป็นลายลักษณ์อักษร หรือได้รับความยินยอมเป็นลายลักษณ์อักษรจากผู้ว่าจ้างรายแรก และได้แจ้งให้ผู้ว่าจ้างรายอื่นนั้นทราบล่วงหน้าแล้ว <br> <br><br>๑๔. ไม่ใช้หรือคัดลอกแบบ รูป แผนผัง หรือเอกสาร ที่เกี่ยวกับงานของผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมอื่น เว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมอื่นนั้น <br><br>บทบัญญัติข้อนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อควบคุมความประพฤติของผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมให้มีความซื่อสัตย์สุจริตต่อเพื่อนร่วมวิชาชีพเดียวกัน มิให้เอารัดเอาเปรียบซึ่งกันและกัน เกี่ยวกับรายการคำนวณอันเป็นเอกสารที่เกี่ยวข้องกับงานของผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม <br> <br><br>๑๕. ไม่กระทำการใดๆ โดยจงใจให้เป็นที่เสื่อมเสียแก่ชื่อเสียง หรืองานของ ผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมอื่น <br><br>บทบัญญัติข้อนี้มีวัตถุประสงค์ที่จะเสริมสร้างความสามัคคีของกลุ่มผู้มีวิชาชีพเดียวกัน คือต้องมีความซื่อสัตย์ต่อเพื่อนร่วมวิชาชีพ โดยไม่กระทำการใดๆ ให้เป็นที่เสื่อมเสียชื่อเสียง หรืองานของ ผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมอื่น <br> <br><br> |
23/07/2550 22:17 น. |
ผมจบ อสม.ไฟฟ้ากำลัง ตอนนี้ยังทำงานเป็นช่างเทคนิคอยู่เลยไปสมัครงานที่ไหนก็ดูแต่เกรดกับสถาบันที่จบประสบการณ์ในทางวิศวกรรมก็ไม่มีเพราะเป็นสมัครที่ไหนก็ไม่รับแล้วยังจะมาถามถึงประสบการณืในสายงานวิศวกรรมแล้วจะเอาไหนมาก็เค้าไม่รับบางที่ยังบอกอีกนะว่า 2.7 ขึ้นไป ทำมัยคนได้ 2.39 มันไม่ดีอย่างไรตั้งใจทำงาน ขยัน ทดทน ถึงอยู่ที่เดิมมา 5 ปีแล้วแล้วอย่างนี้จะต้องให้ทำอย่างไรอีก นี่ถ้าหากไม่มีวุฒิ ปวส ติดตัวมาเห็นทีชาตินี้คงหางานยากแล้วยังจะบอกว่าตัวเราเลือกงานผมว่าบริษัทต่างหากที่เลือกเราคิดดูว่า สมัครกัน 200 คน แต่ไม่ได้ซักคน คิดดุเอาเองแล้วกันว่ามันยุติธรรมมั้ย |
30/07/2550 21:40 น. |
15อ่านน่ะ ก่อนเรียนคุณก็เป็นคนเลือกเองแล้วจะมาโวยทำไม ถ้าได้หมดเค้าคงไม่พากันเรียนหรอกวิศวะ คิดถึงความยากง่ายหน่อย ถ้าคิดแค่นี้ไม่ได้ก็ไม่แปลกที่จะไม่ได้ กว. (ไทย-เยอรมัน) |
11/09/2550 14:20 น. |
mysiteup.my2gig.com |
20/09/2550 10:25 น. |
ตอนนี้ผมอยากได้เบอร์ติดต่อสภาวิศวกรคือใบก.ว.หมดอายุหลายปีแล้วผมจบปี42(อสบ)ถามผู้รุ้ต้องได้สอบไหม ต้องเตรียมหลักฐานอะไรบ้างคือโทรติดต่อสภาก็ไม่มีใครรับ ขอบคุณครับ(ขอเบอร์ติดต่อสภาที่ติดต่อได้ด้วยครับ) |
21/09/2550 09:12 น. |
ผมต้องถามคุณก่อนว่าใบ กว. คืออะไร ใบ กว. ก็คือใบประกอบวิชาชีพวิศวกรรม ถ้าคุณเรียนวิศวะมาแล้วไม่มีใบ กว.แล้วคุณจะเป็นวิศวะได้ไงคุณก็ไม่ต่างจาก คอบ.หรือ อสบ. คุณก็แค่บุคคลธรรมดาเวลาคุณมีกิจการเป็นของตัวเองคุณก็ไม่มีโอกาศที่จะไปประกอบวิชาชีพของคุณถ้าคุรรวยล้นฟ้าผมไม่ว่าเลยแต่ถ้าคุณดิ้นรนเพื่ออนาคตของคุณคุณนั่นแหละจะเสียใจทีหลัง เปรียบเหมือนหมอไม่มีใบประกอบวิชาชีพแพทย์คุณจะเป็นแพทย์ได้อย่างไรเหมือนกันคุณไม่มีใบ กว. คุณจะเป็น " วิศวะ "ได้อย่างไรถึงคุณจะเรียนวิศวะมาแต่ไม่ได้หมายความว่าคุณจะเป็นวิศวะ.หวังว่าคุณคงเห็นค่าของใบ กว. นะครับ |
11/10/2550 09:38 น. |
อะไรกันคนที่จบ วศบก็ต้องเก่งกว่าพวก ที่จบ คอบ .อสบ .อะไรพวกนี่อยู่แล้ว วิชาเรียนก็ยากกว่า เยอะวิคำนาณก็เยอะกว่า ผมเองเจอ แคลคูลัส แม่ง 5-6 ตัวแต่ก็จบได้ พวก คอบ .อสบ จบง่ายกว่าเยอะแล้วจะมาร้องเรียนอยากได้ใบ กว.. อะไรกันนักกันหนา อยากได้ก็ไปเรียน วศบ. วิวะ แล้วก็จะรู้ว่ามันไม่เหมือนกัน |
16/10/2550 14:04 น. |
เห็นด้วยกับความเห็นที่ 15 คับ เสียเปรียบมากมายเลย เรียนก็ใชช่ว่าจะโง่นะพวกเราน่ะ กะอีแค่ อสบ กับ วสบเหอะๆๆๆ |
21/10/2550 19:15 น. |
น่าเบื่อ ผมไม่เคยเห็นวิศวกรคนใหนรวยเลย ยังเป็นมนุษย์เงินเดือนทั้งนั้น ทะเลาะกันทำไม เดี๋ยวไล่ไปทำงานเลย ไป ๆๆๆ |
26/10/2550 13:30 น. |
เอาไป Up เงินเดือนได้ครับ 3000 บาท |
28/10/2550 16:56 น. |
เห็นด้วยกับ คห. 195 ผมอยากเสริมอีกว่าวิศวกรโยธาต้องมีใบนี้ทุกคน เพราะคนต้องรับผิดชอบชีวิตคนจำนวนมาก ต้องมีการออกแบบตึกที่ต้องอาศัยการคำนวนอย่างละเอียดผมว่าพวกที่เรียกร้องทำไมไม่เรียน วศ.บ. มาตั้งแต่แรก คอยแต่จะฉวยโอกาสหาช่องว่างของการออก ใบ กว.นี้<br>เอาเปรียบคนอื่นมากเกินไปหรือเปล่า ลองคิดดู<br> |
06/11/2550 10:50 น. |
กว.คือไปกีดกันวิชาชีพ และหาประโยชน์จากความหวังของผู้ว่างงาน ทำไมกว.ต้องกีดกันด้วยการกำหนดหลักสูตร ในเมื่อคุณตั้งเกณฑ์กว.แล้ว คุณก็ทำการทดสอบและประเมินผู้ขอก็ได้ แต่กว.บอกต้องจบจากหลักสูตรที่กว.รับรอง จึงจะมีสิทธิ์สอบกว. แล้วช่างที่เกือบทั้งชีวิตคลุกอยู่กับไฟฟ้าหาความรู้เองจากตำราและประสบการณ์ตรงละ? คุณให้โอกาศเขาแค่กว.เฉพาะทาง หรือกว.พิเศษที่ไม่สามารถขึ้นสู่ระดับสามัญได้ บัณฑิตใหม่ที่ได้กว.หลายคนต่อวงจรพลาด ต่ออุปกรณ์พลาดจนพัง แต่เขาก็มีกว. จริงอยู่บางคนอาจเลือกได้ที่จะเรียนสายใหน แต่หลายคนมีตัวเลือกน้อยในการเรียนเพราะต้องทำงานไปเรียนไปจึงต้องเลือกที่เรียนไม่ไกลจากที่ทำงานมากนัก และมีอีกนับไม่ถ้วนที่ไม่มีทางเลือกแต่สู้มาจากลูกจ้างจนก้าวมาสู้ผู้รับเหมา จึงอยากสรุปสั้นๆว่า "กว.คือใบกีดกันวิชาชีพ" |
07/11/2550 16:56 น. |
เอา กว ไปทำอะไรเหรออยากรู้จริงดิ <br>ก็เพื่อคุณจะได้ไปบอกคนอื่นได้ไงว่าคุณน่ะ<br>คือ" วิศวกร"ที่สามารถเข้าทำงานในตำแหน่ง วิศวกร ของรัฐหรือรัฐวิสาหกิจที่อยู่ในประเทศ ได้ไง<br>แต่ใครที่ไปทำงานของเอกชนก็คงไม่ได้ใช้หรอกครับ<br>จบ วิศวกร ไปขายข้าวแกงก็เยอะแย่กไป<br>จงอย่าได้ใส่ใจกับคำว่า วิศวกร แต่จงใส่ใจกับการหาความรู้ใส่หัวไว้จึงเป็นทางที่ดีได้สุด |